Table of Contents Table of Contents
Previous Page  238 / 686 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 238 / 686 Next Page
Page Background

94

2:z.o

Delncarnatione Verbi Diuini

diucrli : ergo ex eo quod puros horno de fa–

llo

non m reatur pro alío gratiam , non Íe•

quitur quod non poffit mcrcri de poffibili.

Secundo probacur cadem minof, mereri pro

fe

&

pro alio non Íunt dfeél:us diueríi : ergo

nulla enfolutio;antecedens pcobamr, Chri –

Rus Dominus pornit mereri pro

fe

vifionem

'bea.tificam,gratiam,& augmcnrnm gratia::er–

go mereri pro Íe,

&

pro alio non íunc

effe–

tlus diuerli; ancecedens recipitur communirec

ab omnibus Doétoribus,pocuir cnim Verbum

diuinum alfumerc nacuram humanam ab(–

que illis donis collatis inílanti fure incarna–

rionis;qure enim in hoc poten

e!fe

implicado?

&

in hoc caíu mererernr libi ca dona.Proba–

cur confequentia, li illí elfcllus mcrendi pro

fe,&

pro alio c!frncdiueríi, Chrinus Domi–

nus non polfet, mereri pro fe illa dona : íed

potuit mereri pro fe illa dona: ergo non

íunc

elfeél:us diuerli. Probarnr maior, quanllo effe–

t\us íunt diuerli ,

&

vna p ufa non caufat

vnum clfeél:um, rede colligitur quod etiam

de poliib1li non peten illum producere : íed

de falto Chrillus non mcruit fib't illa dona,

qua: meruit aliis: ergo

(i

illi elfeél:us

fine

di–

ueríi,bene Íéquirnr Chriílusdc falto nopme–

ruic libi illa dona:ergo nec¡ue de poílibili:&

(i

non benc fequatur coníequentia , íequiruc

quod neque v:1let argumenrnm, puros horno

de falto non mercrnr alteri de

condigno:

ergó neque de poffibili poten mcreri.

Contra fecundo , etiam

li

effeétus diílín–

guanrur pluíquam Ípecie , non fequirur, ali–

c¡ua cauía de faél:o non producit aliquem ef–

feél:um : ergo ncque de poliibili , íed caufa,

qu"' de faél:o non haber aliquem effcél:um, de

poffibili poten habcre illum: ergo licet purus

homo de fall:o non merearnr condigne pro

alio , poterir de poilibili pro illo mereri con–

di~nc.

Probatuc ancecedens pcimo, Chrinus

de fall:o non mecuir vnionem hypoftaticam,

& de poilibili pornic il\am mereri : fed vnio

hyponatica en effeél:us pluíquam Ípecie diffe–

rens

a

ca:teris rebus , quas meruir Chrinus:

ergo licec effeél:us fint Ípecic diuerfi ,

&

de

falto non cauícnrnr ab aliqua caufa , non fc–

quirut quod ralis caufa adhuc de poilibili

non poffir caufare illum. Maior quanrnm ad

vtramque partem en

fcntentia P. Vazq.

&

quamum ad primam i\lam defcndit , quia íi

aliquam vnionem hyponaricam mernilfcc

Chcifüts,merui!fct fane propriam vnionem ,

non enim en alia de foél:o, vel faltem comi–

nuationcm vnionis hypollaricz:fed non me–

ruit,imo nec mereri potuit propriam vnionem

'

hyponaticam,vt deténdir P.Vazq.b7c difP.11 .

num.G.

nec meruit conrinuationem illius , ve

ipíe prob21

dilp.78.m1m.14.

ergo maior quan–

tum ad primam partcm en Parris Vazq.

&

quantum ad Íecundam ell ciuídem Aaétoris

bic diJ;.G.c.4.n.17.

vbi probat quod Chrinus

potuir mereri vnionem hyponaticam alia–

rum períonarum: minor pate¡, indubitabilc

cnim en quod vnio hypoílatica,

&

alia dona

grati:" ,

&

gloria: differant pluíquam fpecie,

nam

m

fcnccmia communi Cune ordtnis di–

ucrfi.

Secundo probatut cadem minor,

&

fup–

ponamus quod aliquis ita philoíopharetur an•

ttquam

pcraél:um fuilfet myncrium

in~:lt"

nationis ,

&

excicarentur

i(\re

qurellioncs,

vtrnm natura humana polfct vnici hypo!h–

tice Verbo diui1rn,

&

vtrum aqua, auc aliua

ens

natur~lc

po(fecproduc"te gratiam, li ali–

quis rcfpondercc ncganter, & ad id proban–

dum lic arguerec , de faé\-o natura humana

non en vnita hypofiacice Vtrbo diuino, ne

nqua,aliudvc ens naturale produxit gratiam:

ergo adhuc de poffibili noh potefi tornm hoc

accidcre; ifie Canc arguendi modus ab omni–

bus concemneretur ve inefficax , cum multa

poffic Dcus faccre qu:i: nondum fecit cum

caulis fecundis, quia aliud efi quod res pctit

e!fentialitcr-,& aliud quod petit ex natura rci,

&

licet Deus non polfü immutare id , quod

en elfcn tiale ' bene tamcn id quod ex natura

rei illi conuenic,& tribuere ei oppofitum, vt

patct in quantitate , qure ex natura tei petit

extcnlioncm,

&

camen tribuic ei

imenlio–

nem;& ideo ad pcobandum

aliquem

dfc~

l\um non poffe prouenitc ab aliqua c:rnía,

non fufficic probare quod cauía de faél:o

il~

lum non producit : ergo etiam inepcus el\

hic arguendi modus , purus home de fallo

non meretur cohdignc aliis : ergo nequc de

peffibili potefr mererl.

Dices quod implicatio confillit in eo quod

9J

gratia íecundum

fe

fic

vita fupernaturalis

c:-ius in quo efi:ergo ficut contitigere non po-

ten quod per meam vitam nnturalem,feu pet

immanentcs meas operaciones viuác alíus ab

co in quo en

j

ita ncque gracia fonél:ificans

poterit

dfe

principium in nobis merendi de

condigno primam gratiam ,

&

remiilionem

peccati alicni mortalis otiginfs ,

&

atlibuis,

tum meritum de condigno fit cxcrcitium vita:

fupcrnacuralis eius.

·

Sed concra,quia proprie loqucndo in ge-

~G '

nere phyíico gracia non en vita fupernacura-

Gr•:

1

ª

habi.

lis,

repugt~at

enim

q~od li~ ~liqu_a

vita fuper-

'~~!'~,::º~et

naturahs

111

aél:u primo,fcd1cet mtdleél:us,&

~ica

fupcr–

voluncas, vt cum ipfo P. Vazq. defendimos

rucuralis.

tr11flatu de vifione,di!J"'t-comrafubf/11mi11l7J frs–

per1111t11r11/em

: ergo ex hoc capite bene poteíl:

purus horno mereri pro allo. Deindc , licet

aliqua potcnria

lic

vitalis , bcne poteft

cffe

ptincipium operationis vitalis in alio : ergo

licet detur gratiam elfe vitam fupcrnacucalcm

anima:,non fcquitur quod ca non poffit clfe

principium merendi pró alio: maior patet ex

ma1eria de Angelis,nam vnus Angelus potell:

imelligere intelleél:umalrcrius fine fpccie, ita

vr ipíe incclleétus concurra

e

ad cognitionem,

qua alius Angelus ipfum cognofcit:ergo licet

graria elfer vita,poiTéc concmrere ad opera•

riones vitales alterius. Prrererea,male arguit

Auél:or hic quod ex ao quod aliquis

mercau~

prn alrero,alrer viuat pro quo meretur,viuat

inquam , per operarioncs virales merentis,

quia meritum non formalitcr, fed cf!icientet

cauíat, quare lictr meritum

fic

operatio vita·

lis mnentis,nihilominus illc,cui merernr,non

viuir fupernaruraliter perillas operationcs,

neque illre operationes amibuunrnr illi , cuí

mereror, Íed iili datur aliquid difünél:um ,

mmpe

grat.ia

aut aliud, nam

li

mcreri alreri

elfct quod ille pro quoalius meretur, viueret

per operaciones vitales alrcrius, adhuc de

porcntia Dei abfolura vnus non porfct me-

teri pro alio,nequc Chrilh1s Ooaiinus, quia

adhui;