SeéHonum,
&
Subfeél:ionúm.
SECT.
1 .
An Vnio hypoíl:aticafuél:a fueritin
perfona Verb1
?
·
p.. 165
3 . An
perfonaChrilli
fü
compoíita?
pa-
gina 266
4 •
An Verbum diviumn tenninavetit na–
turam lrnmanam forrnalicer racione ali–
cujus abfoluri , an folum ratione pro–
p~iemis
perfon.ilis?
p. 269
5.
Pro
fol vendís íucidemibus dubiis, pa–
gina 276
DISP VT ATIO
IX.
De altero principio intrinfaco huius
M)fterij.
SECT. r.
AN
Verburndivinum pollit af–
fomere narnram irrationa-
lcm ?
p.279
2. An Verbum divinum aífumpfcrit vcrnm
corpushurnanum ?
p. 284
3. An DeiVerbLím veram animam imelle-
du
pra:ditam aífi:nnpfcrít?
p.
2
85
4. An Vcrburn divinurn aífumpferit cor–
pus
&
:;mirnam imer fe unita?
•
ibid.
f
An Verbum divinum a!fumpferit par es
qua: font de imegritate natura: huma–
na:?
p.186
6.
An Verbum divinum aífumpfcrit ho-
minern?
p.2 86
7. An prxter duas Vniones hypoíl:aricas
parciales, quibusaífumpta: fum parces
humanicatis , ponenda
lit
alia Vnio,
qua cota humaníras affumamr
i'
pa–
gina 288
8. An Verbum divinum a!fumpferic fau-
guinem ?
p. 2
90
9.
An~Verbum
divinum a!fumpfcrit alios
hllmorcs, ungucs, <lemes , capillos,
fpirims virales,& accidemia fecundum
b ypoíl:alim ?
p. 294
10. De ordine a!fornpcionis paniurn nam–
ra: humana: imer
fe,
&refpeél:u torius.
p.
2
95
DISPVT ATIO X.
De ipfa Vnione hypojlatica.
ECT. r.
AN
Vnio hypo!l-atica
lit
aliquid
diíl:inél:um ab extremis qua:
unit?
p.
i 97
An Vnio hypoíl:atica
lit
fubíl:amialis ?
p.
30 1
An Vnio hypoíl:atica pollic dici ¡¡arnra-
lis&eífemi<1lis?
p. 304
4. Au Vnio hypoíl:atica
íit
omnium
maxi~
ma?
ibid.
5.
An Vnio
h
ypeíl:atica in genere doni
fü
omnium maxima
?
p
305
6.
Pro
refolvendis reliquis dubiis de Vnio-
ne hypofiatica.
p.307
DlsPVTATIO XI.
De compdratione natur,e
human~;
f5
divinte in ordine ad pr¡¿dica–
tionem
,
quie eft communicatio
Jdiomatum.
SEcT.
r.
QV'J:.
&
gualis
idiomarnm
com~
municacio ex hoc myíl:erio
Incarnationis confecurafit.
P·J
1
r
SullSECT.
1.
Pro
noíl:ra prima conclulione.
ibidem.
2.
Pro aliis conclulionibus íl:amendi>;
pa-
gina 317
·
3.
Pro
folvendis argumencis Durandi,
pa.'
gina
319
.
·
SECT.
1.
~ales
·fine ha: prredicariones,
Deus eíl: hocno,& horno eíl: Deus? p.3
H
3.
An ha:c propo!itiof¡t vera , Deus faél:us
cH horno ?
p.
Jl j
4. An ha:c
lit
vera, horno faél:us
efl:
Deus,
ibid.
5..: An Chrilh1s limpliciter poffir dici crea–
rnra, ve! fultem in quanrnm homo ?pa–
gina
314
6.
An ha:c
lit
vera , Chri!l:us inqu:imum
horno, eíl: Deus, feu perfona?
p.31
5
DISPVT ATIO
XII.
DeCratia
Chrifli , qua
eius huma._
nitas fané!ificatur
eY
ornatur.
SECT.
1.
AN
Chriíl:us
lit
gratus & fanél:us
formalicer per gratiam unio–
nis;
P·J17
SullSECT.
1.
Sramicur conclu!io a!firmaciva.
ibid.
2. Pro folvc• ,Jisobjeél-ionibus.
p. 319
SECT.
2.
A quo formalicer fanél:ificetur hu-
manicasChri!l-i Domini?
p.
336
3. An namra divina fandíficct
mediare~
P·
340
4. An fanél:ificatio humanimis perfanél:ica-
cem divinam ,
lit
limpliciter infinita?
P·
341
5. An Chriíl:us habuerit gr;itiam
habic.ua-lem
1
ibitl,S.ECT.
ó,