0000747689

.fOS

Phyíica Difp.XIII.

De Infinito mato cathegomnatico.

d1cimr horno cxcederc quodammodo infinite bruta,

mus rapientiam Dei

c!fc

infinitatem,

iuíliti~'tli;

el\ tarnen

fimp\icite~

hnttUS , quia potetl ab alia

mt!CcÍCOrdiam , &c. priori modo ponirur

ho~·

pcrfellioti ípecie e1ccdi,

!ic in Angchs intdligi·

loco am1bumm fpcciale mfinitatis , alus vero ac–

mus finitatem ,quatcnus vnu!qmfquc pote!\ habcre

commodatur cum proportione vnurnquodquccnim

fuperiorcm. Dcus ergo dicitur mfinitus fimplicitcr,

dicimr in tali genere infinitum , quatcuus in

il–

& per e!lcmiam , vt in P!ahno

144.

./vfl1gn11udmu

lo haber

totam perfcdioncrn pollibikrn , ncc

ti1u

non

1fl fims;

& Ba1uc. 5.

Magnu. ejt,

im-

poteíl: cogitari

talis perfcél:io

in altiori gradu ;

menfu.;

vnde in Concilio Latcran. in capitc firmi-

vnJc fecundum nolhum modurn concipicndi po–

tcr ita cxpre!fe delinitur, duro d1citur: Deus :tternus,

teíl:

p1iori dcmonfüari

infinitas

vniufcuiuíqu~

immen!us ,

incommutabilis ,

incomprchen-

attributi ex infinitate elíentia: ,

pofte1iori

vero

tibilis , omnipotens,

incffabilis, Pacer

nullo,

infimtas cffcntia: ex infinitatc omnipotcnti:z; v.er·

F1hus

Parre folo. ac Spiritus fanél:us paciter ab

bi gracia. Vt ficri folct ' quia facilius cognofcitur¡,

vuoque, abrque initio {cmpcr , ac fine fine, cccc

re carneo vera infinitas fimpliciter dfcnna:

cliuin~

in6mt;is exprctli: Dei manifcllatur, quia quod fine

infinitatcm omnium

complell:imr amibutorum ,

fine e!l infinitum

di: ;

Ba!ilius hom. in prmcip1um

quia ()mnia Íunt de e{fcnc1a Dei , tum quia

par·

loannis : lnfinitus Pacer, infi nitus f1iius, &c.

reí Íunt omnes infiniraces vna !implictffima in–

Gr~g. N1~enus

orat.

in GrneC

Magnum, in·

finimdo ; tum etiam , quia nofüo modo conci–

quu, cog1ca

o~um

, ncque vuquam qua: infinita

piendi infinitas dTemia: tranícendit ca:rcra amibu–

funt,

cap1cs , ncc rnagntrudine condud1tur , nec

ta , quare abfolute quodcunque atmbutum ha-

6nibus cohibctur. Damafe. lib.

cap.

Infinitus

bct infinimcm !impliciter ,

per eílCntiam , quia

cll: Dcus , ratio autcm hu1us infinitatis úmpliciter

cominee formalitcr ,

pcr idcmitatcm pcrfcétio–

~ei

ell:

priori • & propric , quia tanta: perfefüo-

ncm illaro !irnpltciter ' vnde

pcr 1mpollib1le

ía–

ell:,

non poilit

111

ea habere Íuperiorem, ncc

picncia diuina non

idemificaretur cum eflencia ,

a:qu¡fem , qui

!ic

d1i1i11él:x natura? : vndc quod mul-

Lcque1etu1 eciam non continere omncrn pcrfedio·

ti fanél:i expitcant, quid

fü

De!!s, per hoc quod

ncm faptcnci:e ,

fic poílant dad in

D=o

mul–

cft tale ens , quo ma1us excogit3ri non poteft. Hlnc

tz realitcr difünél:z fapiencia:, ac tandem vnaqure·

ipfam negationem pcr infi1matcm fignific;iri intcl-

que non eflcr

infinita !implicitcr [ed

fccundum

ligo , vnde in ea criam concincmr illa infinitas, quz

ouid.

intelligimr in continenti;i omnis perfcél:ion1s poili-

•

bilis, vcl cogicab1lis, 'continentia inquam formali,

vcl (tnÍnentiali cum íumma pcrfcél:ione poilibili in

quacunque pcrfeél:ione ,

modo haben di illam , ac

dcniq~e

in h3c negationc etiam includitur contin–

gere !ub fe fine fine ,

fine vilo termino omnia,

quz quocunquc modo perfcél:a cogitari pofíun ,

etiam!i in infinicum in eis procedatur in gradu maio–

ris,

maioris perfeél:ionis fine termino.

Hoc ergo modo conuenienrcr vidctur explicad

perfell:io infinitatis , quam pee hanc neganonem

Scriptura intendit Deo tribucre ,

impcrfeél:io,

quam ab eo vult excludere ,

ratio etl , quia fi

babecet ccrroinum incontincntia alicuius perfeél:io.

nis

illo te,mino concludcrctur, ac limitaretur ,

fic efíct finitus ,

!i habcret ahquam entitatem

fe fupcdorem ,

petfcll:iorem , eme illius pcrfe.

él:ioncm ftullo modo contine1cr , ac pcr conrcquens

ita prop!Íz perfeél:ionis tcrminis claude1etar, vt ex–

tra

illam

non pofíet vagui ad caro

fuperiorem,

vndc propda perfcll:ie

dfcc

terminus , reu finis in–

trinfecus , quo concluderetur intrinfccus , quo con–

cluderctur intrinfecc ,

perícétio illa fupcrior cfíet

intrinfecus finis, ad quem non polfet acccdcre, vnde

abfolute finims e!fet Dcus.

ltaque infinimdinc !impliciter nihil aliud en po-

!itiuum pcr illam ncgationcnl indicatum , quam

ipfa coníummata perfeél:io Dei , qua maior cxco–

gitari non porcft nec illi potc!t aliquid deelfc,

quod ad fummam entis pcrfcll:ionem poffit pcr–

tincrc; qua ergo ratione conftat , Dcum e!fe rum–

mum bonum, cadem con!lat clfe inlinitum. Q!!o·

ipfaro vero formalitatem negacionis probandum

en , Deum effe infinitum , vcl ex alia negacio–

crfendi ab alio ,

vel

ex virtute produccndi

omnc producibile

vnde addi potell: hanc neg.a–

tionem infinimis polfe addi vel ip!i e!fe

, fou

e!Temi:e diuinre vt !ic , quacenus ad;rquato con–

ccptu

vcl

confuío comprehcndcre imelligitur om–

nem pc1fcél:ionem c!femialem Dei ,

cciam

~ddi

poíli: pcculiaribus amibuth , quomodo dici-

SECTIO

Noflra fintentia ponitur,

pro–

batur.

Rima conclu!io : Non potcll: Deus adhuc pcr

fuam potcmiam abrolucaro faccrc creaturam ali.

quam inlinitam per eílcntiam,

fimpliciter talero,

primo modo explicat:a infinitudinc fimplic1tcr; hzc

ab omnibus lumine rationis vtcntibus deber ad-

mitd.

Et probatur primo , quia Deus ncc pcr poten-

tiam fuam ablolmam porcft facere ea qrnr apcrtam

contincnt comradiél:ionern ,

repugnantiam , ob–

ieél:um enim ad:equamm diuinre omnipotemire

poffibile ,

illud en pollibue' quod non repugnat

fieii, vnde vlcra non rcpugnans 6e1i, non potell:

omnipotcntia vagari , alias extra ada:quamm ob–

iell:um pollct po1cntia extendí, vnde ellec ada:qua–

tum,

non obicéh1ro ; ideo enim non poteíl: Deus

produccrc chima:ram, quiarepugnar ficci, ac proindu

non cll: poffibile.

Sed ficn

Deo crcaturam inlinitam pcr clfcn–

tiam ac !implicicer

talero , apertam continet

r~pugnantiam: ergo Deus non poteíl: adhuc foa abfolu.

ta potemi:a crcacuram facerc.

Minor !ic probamr ; q1úa infinitmn per

cr-

fentiam

in prima explicatione

clt

illud , quod

ell:

(e ,

non ab alío , neqL1e baber caufam

Cuí ; red apcrtaro conuadiébonem ,

repugnan–

tiam inuoluit , produccrc crcaturam •

quod ta·

lis creatura !ir

re • &c. ergo aperum concinct rc–

pugnantiam produccrc Dcum creatu1am tnfinitaro

per

cffentiaro.

Probatur minot , quia illa crcatura h

abcret

elfc

Deo, !i quidcm produccretur ab ro,

Dc.us

cfíet

alius ab ca crcamra , & uod produrnur ab alto, non

habct elfe

re: ergo illa creamra non elfct

fe ' íed

ab alío,