Table of Contents Table of Contents
Previous Page  193 / 714 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 193 / 714 Next Page
Page Background

~a:ll:.IV.

An inter mttteriam,e§formam detur vnica'Vnio,f.§c.

17.f

non formaliter, fcd cauíaliter, id el!:, non quia ipfum

Verbum per fe fanaificec humantcaccm formafícer,

s

V B

s

E

e

T l

o

V

J

I I.

íed quia fuir r<1dix, & fons

a

quo far.fricas in 1llam

auimam manauic.

,

Gi

Sedinprimis,vc benc nocac

D.~accr

Suarc:z.,

ti

ver-

ba ían8:orum ponderencur, [nimio non íamfaca ; di–

centes enim Do8:orcs Ecclclia: vnéboncm humani–

cacis fuilfc-clfoinicaccm ipfam, non pocueiunt clarius

racionem formalem cxplicarc,pra:fomm curo expreíse

dic•nt per iplammcr d1uinicacem , qua Chtiflus con–

fücuicur

dfe

vnll:um,& fanélum; & Hilarius Lib.

7

.de

Tcinicate,& Chryíoíl:omus homil.60.in Ioannem ex–

ponentes verba illa loannis

10.

quem P. fanél:ifica–

uic,de íanélificmonc Cbnfü in hmnanitare dicunc

fan&ificamm elle Chriflum

a

Pacrc, non ve aLios

ho–

mines,fed tpfa d1utnicacc in pcdona tilij humaniraci

vnica ,

&.

ideo dic1cur Pacer fanél:ificaffec , & milil[e,

quia ipía m1lfo, qua: per Incamacioncm fall:a efl,fuic

humanicans Sanél:ificacio.

Dcindc , ita explicacur

ex

ipfo nomine Chriflus;

ainnc cntm Chciflum eo oleo fpiricuali fuilfe forma–

licer Sanél:ificacum , quo fuit vnicus,

&

a

quo nomen

Chrifü accepic,

&

in

ef!i::

Chrifli cfl: conílicums,

fcd

in cali elfc formaliccr conflituicur per diuinicacem, cr–

godiuinime formaliccr fanél:us ell:. M1nor eon!lac

ex verbis Cyrilli, qni libro de fidc ad l<.cginam aic;

Verbum fccundum

fo

non elfe Chrill:um; lcd quando

Ve1bum Clro faélum cfl cune elfe Chrill:nmconfii–

tumm, & oominacum. Idem Athanalius Ícrmonede

Epiphania,quem Damafccnus cim.lib+cap.6.quan–

do Deus,ait,faél:us eíl: homo;mnc hoc nomen Lhri–

fius induél:um el!:.

Dices, liccr his ceíl:imoniis reél:c proberur Chrillú

ve hominem,Ccu cius human1tacem fuitfc: vnélam Di–

uinitate;non ramen effe Íanll:ilicaram, fcd folum eue–

él:am ad quandam m•ximam digr!irarcm.

'é>i

Sed conrra manifeíl:e, quia nihil aliud per illam

Meraphoram nili ÍanlHficationem lignificarnnr Pa–

rres,vr reél:c notar P.Suarez,iuxr• communem Plu·a–

fim Scripcma:. Exod. 29.

& ;

o. Leuitic.

1

o,

&

21.

&

fo:pc alfas; vudc 1. Ioan11is

>-

Vnél:-tonem aic, habe–

mus

a

Sanélo

¡

vnde Dionyliusde Eccleliaíl:ica Hier–

narchi,. cap.4. patt. ;. ait vnguenmm Chcifmacis,&

omne diuinum vngucntum in cuiufvis reí

conf~cr•tione adhibimm

a

patee monll:rarc Chnll:um, qui il–

lum , qui fanlHficacur íanaificauir, vt qui idem lit

fcmper íuíqne limihs in omni boniraris munc1e,

quod lace ib1 profequiu1r, ac declar•t;& optime pro·

bamr ex loco illo Daniel.

9.

& vngcrur Sandus

fan–

étorum , id ell: tali vnélione vngetur , qu.c non folnm

Sanél:um , íed Sanll:um íanll:oHun confliruar,11r clc–

gancer ficm acera folet ibi declarar noíl:cr Benedi–

&us Pererius qurell:.1

5.

Piures raciones rcddcns ill1us

appcllationis. Deinde propriis eciam verbis hanc me–

taphoram declararunt ipú Sanél:i Pares; non enim

folum vocant vnll:ionem, ícd cxpreísc Sanllificario–

ncm , imo

&

impeccabilitarem,

&

deific•rionern , vr

loquuncur Na:z.ianzcnus, Chryí. Htlarius,

&

Auguíl:.

cicatis locis ,

&

videti eciam potefi ídem Auguíl:inus,

in Enchitidione cap.40. Arhanalins orationc

i.

con–

tra Acianos , Cyrillus Akxandrinus lib.

1.

in Efaiam

oracione

4.

&

lib.de

Jncarnatione vnigeniti c.S. Da–

maícen.\ib.

3.

c.17.

&

pra:cipui: videmll' eximias no–

fier

D~élor

P.Suar. huius Í.."t:cnh communis Magifier

to~.~

.111

3

f'.•tt.q.15.dum de Chtill:i Domini impcc–

cab1hcarc ag1r, vbi pluta loca íanll:orum Pacrum, Sa–

crreque Scriprura: tefümorúa adducit ad id confir–

lll4ndurn.

Aliee Solutiones difuuntur.

R

Efpon~cnt J_\

du.cr~

rij ,

humanitatcm perfici in- 63

rnnfecc,

&

tntnn(ecc formalittr ratione vnionis

hypofiarica: , qux recipimr in ipfa humanirace fan–

él:ificari,non t•mcn rauonc Verbi,quia Vc1bum non

perficir rarione fui, quia ipllim Verbum non reci–

p!r111 in humanirate, , quod omnino nccclfarium

cfl: ad perfell:ioncm , &

Íanél:ificaríonem imrin–

fccam.

Sed concra manifeíl:c,quia h<Ec cxpolitio apene cíl:

contra 1pfos Sanél:os Parres, qui alli:tum Sanétifica–

rionem humaniracis et!edeificarionem, & h:úmanita–

rem ita Sanétificari ipfa

dei~arc,

licur carbo , aur fer–

rum ignitur, & pcnctratur ipso 1gnc; rum ct1am, quia

curn iidem Parres eriam doceanr vnguemum,vcl vn–

étionem e(fc ipfam deitatcm, qua vnél:a eíl:

humani~

tas :

~ngi

aucem humanimem idem

dl

quod.Sanél:i–

lican,manifell:c fcqnicur rationem pr:rcipuam,& for–

~ahrer

Sanélificamem clrec-dcitacem iplam, licutig–

ms eíl: forma, qua ferrnrn candens ignicum el!:,& vn–

guemum , fcu vn

io el!: forma cius quod inuo–

dum ell:.

Pra:teceii , qui• cum Sanéti Parres'dicunrSanélifi-

64

cari humanitatem alfumprione, non cenfont modam

vnionis, qucm nunc Scholafüci al1qui pon1mus in

natura ctfc formam

~anétificanccrn

: nam ve ben

e

ad–

uemc

P

.Valque:z fortaf!is,ncque Sanél:1s Pacnbus ta-

lis modus vclllr in menccm, cum pouusScholall:ica

difpnracione adinucncus

lit

non mulris abhincannis;

fed quia hoc ipfo quod humanicas affiunpca fuitá

Verbo, fuir dcificara,ac promdcdeime ipÍ• funnalií–

limc,

&

immediatc Sanctificata, ideo rcétc dixerunc

humanitat m fu1ffe Sanél:ificatam ,

ipla

aíl'ump–

t1onc.

Deinde eflicacius hoc ipíum declaracur, quia oro–

nes Sanéti ,·nanimi confcníu exprd!is,

&

claris ver–

his doccnc humaimatcm Sanétifican,& !Üpcr namra–

licer perfici per diuimm m. lraque hoc quod c:ll hu–

mamcaccm Sanél1ficacam die , ac proinde perfcll:am

per diuimtatem,ell omnino cettum a Pambus cogni–

mm,& a!lcrmm clfe,ve patee ex v rb1s citacis,

&

ni–

htlominus in dubio efi apud Doél:orcs(vnde probabi–

l1cer alleritur

a

muIrisTbomill:is,qui in fauorem fuum

piures anélos allcgmr non dan vnionem difhnélam

ex nacura reí

a

Verbo d1u1no,

&

ab humanicare,

fed

imrncdiare pcr fe ipfum Verbum dminu'm tecminaffc

humanicarcm) an Pacres cognouetint hnnc modum

vnionis d1ll:inél:um

a

diuinicare,

&

humanitacc,quem

Scholafiici Neoterici ponunt : ergo ccrtillima cíl:

prima propolitio,

&

fecunda

dl:

dubia,

&

probabilis;

ergo prima propoliuo non dcpcndetomnino

a

[ecun–

da,neque ve concluíio porctl erui

a

Íccunda,vr

a

pra:–

miffa, nam

li

cota vctitas prima:, id el!: SanéHficacio–

nis, & pccfi éHoms bumanitatis dependcrer ab co,

quod daremr aliquid difiinétum

a

dtuinimc •quod

rcciperecur in humanitatc,certc h:i:c propolitio : Hu–

m•nitas Sanél:ilicatur perdiuinitacem , non dfet ma–

gis cena, ac h:rc : In Chnll:o dacur qu<;dam vnio

di–

fünéb ex natura reí a diuinitatc, & humanirace.

&:

lrumanitas, quia recifit illam Sanltificamr pcr diui–

nitaccm.fcd potius etli:c cam dubia,

&

probabilis licue

ha:c fecunda ;

fed magis cerra

cfl:

prima propolitio

quam fecunda apud Sanélos Parres: e1go prima pro–

politio indcpmdcns efi

a

fecunda ' neque neccffario

~datur

in fccund• canqu•m conclufto in pr:rmilla.

qma conclulio non ctl ccnior pra:miífa,quia fcquicur

dc:bilioiem partcm.

P 4

Erg~