Table of Contents Table of Contents
Previous Page  256 / 508 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 256 / 508 Next Page
Page Background

Traét.

De

virtute Fidei

diuin~,

peccatum : ergo etiam erit peccanun

perf~ade­

re minus malum homini determinara ad effi–

ciendum maius. Antecedens faifa efl: vniuerfa

vera Tbeologia, íuxta adnotata

n.149.

Proba–

tur confeqnemia: Ideo poffet eife bonus aél:us

ille, quo homini detcrminato ad maius malum

perfuader tur minus malum, quia minus ma–

lum, prout afft rt caremiam maioris mali , eíl:

bonum, ve! quia itla perfoafio ordinamr ad il–

lum linem bonum, nempe caremiam grauio–

ris offenfre Dd ; (cd nutlo ex capite poteíl: itla

per(uafio minoris mali reddi bona: ergo per–

Ínadere minus malrnn homini determinato ad

maius malum eíl: pecc.num. Maior proccdttex

ad.J!quata Jinifione rationum , qnibus potcíl:

honefh ;:i per(uafio minoris mali ; vd dicant

aduerfanj, vnde polfit honeílari. Probatur mi–

norq11lnrl1m ad pcimam partem:Minns ma!nm

etiam

rerp~él:u

hominis non determinati ad

m.1\us

malnm

atfat carentiam maioris

mali;

fed ideo períiiJíio minoris mali refpeél:u ho–

minis determinati ad maius malum eíl: botu ,

quia minus malum refpe&n itlius affert caren–

tiam maioris malí: ergo etiam reípell:u homi–

nis non determinati ad maius malum pedi1alio

minoris malí vt rnlis non erit mala ,

&

pecca–

minofa. Maior patet, quia qua::tibet Ípecies fe–

cundum re '

&

refpeél:u cuiilfcumque Ícmper

pr:efert carentium altcrius. Minor efl: propo–

fitio impugtiata. Confrquentia eíl: man!feíla,

&

abrnrda : ergo perÍt1afio minoris mali 110.n

h onefl:atur ex eo ,

qu~d

lit

perfoafio nunons

mali.

2

5

7 ·

Deinde probatureaclem minar quoad fecun-

dam pan em : Q_uando aliqnis aétus , prxciío

ordme ad aliquem linem,

&

in Íe

conlid~ratús

eíl: malns, etiamfi ordinemr ad qnemcomque

linem bonam,

&

honcfl:um; non ideo hone–

ftatur' cum aél:us malus non fit bonus ex fine

honefl:o: ideo enim homicidium fall:um etiam

ex fine honefl:o eíl: malum, quia in fe,

&

pra::–

ciío e>rdine ad qnemcnmque finem eíl: malnm;

íed pcrfualio minoris mali in íe,

&

pra::ciío or–

dine ad finem honeílum eíl: aél:us malus

~ergo

adhuc in ordine ad linem honefüun erit aétus

malus.

15

S:

Dico fecundo: Neque conditionate eO: lici-

~:}r::á~~u

tum

períua~.:re

rninus.malum homirn.detc[mi–

~óditionnre.

naco ad

f.1c1endum

mams malum _, quia

perful–

fio conditionalis minoris mali refpeél:u homi–

nis non determinari aJ ma us 111alnm eíl mab:

ergo etiam perfoalio condtttona!is minoris rna–

li refpeél:a hominis derenninati ad maius rna–

lum ell: mala. Antecedens eíl: certum, idque

admtttit exprcísc P. Hurtadus

§.

1o3. licct ibi

non loquamr

exprdl~

de illo, qui ell determi–

nams ad 1tlud maius malum : Cuins rario eíl,

quia licct itla conditiona\is perfuaJio non de–

rerminet a\1Ímnm Petri adoccifionem, quia vt

inq~ir Hurt~dus

, conditionalis nihil ponit in

etie,vel li ponir: ergo etiam in cafo,quo horno

efl: derermmarusad maius malum, dla conditio–

nalis aliquid pon1t i11 eíle, ncmpe determina–

tionem in animo ad minos malum:ergo eíl: ma–

la. Probacur ''!tima coníequenria: Ideo perfua–

fio abfoluta minoris malí íecundum Hurtado

eíl: mala, quia determinar animum hom1nis ad

iltud malum; fed períualio conditionalis deter–

minar animm11 ad ill ud minus malu

in :

ergo eíl:

n~ala.

Mnior eíl: rario,qua ,am Hurtado proba–

uunus conrra P. Vafquez,quod perfualio -ío-

lora lit mala.Minar etiá eíl: probata ex eo,quM

1i

períualio condirionalis non dererminaret ani–

mum ad malú, quantum eíl: ex koc capite,non

ellet mala rerpell:u hominis non determinati

ad malum. Et ratio vltima efi, quia itla perfiia–

fio eíl: feria,

&

ex aninv:i horno approbat iltu.d

malon1,

&

li animus lit

ja1n

dererminatus ad il–

lud,conlirmat in ilto;vult enim vr liar iltud ma–

lum,quia qui vult aliquem linem,& iudicat hic,

& nunc effo tanrurn vnicum medium, li per–

(uadeat agenti intclleél:uali

il!~m

linem, etiamfi

cófüionarc perfoadeat, cenfetur vetle iltud me–

d1 um:& li animus

lit

dcterminatnsad 1tl11d me–

dium, perfuaíio illn eíl confirmatio voluntatis,

&

approbatio itlius;alias foretlocotio mere nu–

_gatoria,cui nutlus affell:us refpondebit ex parte

loquentis,& nos non loquimur in hoc cafu,fed

caru, quo proferrnr feria locntio,

&

perfuafio:

ergo illa períualio conditionalis eft mala.

.

Nec infirrnat aroumemum, quod 1nqu1t 25.?·

Hunadus exprimens: quod mnc ita pcrfuadens

pra::fero íolum minus malum maiori malo,qu.e

prxlario licnt non eíl: mala,lic & honcfl:c voto

vt eam pra:lationem ip(e faciat. Non, inquam,

infirmat;duplex erenim eíl: pra::latio: Prima e.x

parte inteltell:us,qux

~onlifl:it

in quodam md1-

cio.l qua cognoícitur vnum peccarú dÍe

n1h~us

nociumn,

&

offeniiuum, quam ahud:quod 1u–

dicium non eílc m'alú proliteor;bonum etenim

e{l: '

cum

lit

coonitio vera obiell:i' quamque

Deus etiam

hab~t.Alia

pra::latio conliílit in .vO–

lunrate, quatenus amatut vnmn obieél:urn, vel

ptccatum magis quam aliud:Et hoc modo prre-

fcrre vnum peccamrn a!reri , cíl: malum ab

in–

rrinfeco, vt eíl: euidens,

&

etiam vclte, vt altus

pra:f~rat

vnum peccatum alteri,eíl: malum,quia

el! deliderium de obieél:o malo ab ihrrinfeco¡

fcd omne rale deficleriam efi malum:ergo itlud

deliderium eíl: malurn

1

fed perfualio tendit ad

hoc,quod voluntas alterius arnet potius vnum

peccatum, quam alterum: ergo efl: mala. . .

D ico teri10: Licimm eíl: proponere hom1111

160.

determinara ad maius rnalú

rationes,q~ibns

co-

Uw P"f'·

gnoÍcat minus malum,& minora inconuenicn ...

;;,;;Gr;'/'""

na , qu:e infunt minori malo, dummodo non

m•li.

intend1tur minus malum. Hoc Vt>Um videnrur

intendere Authores pnedill:artim opi11ionum,

q'uia licit'u1n eíl: elf.ccrc aél:ionem aliquam in–

differentem, infl:a de caufa excnfante, qnamuis

alter abutatur ilta "d peccatum; (ed proponere,

&

ruggerere itlas rationcs,quibus alins edpél:us

cognofcat diuerfirarem peccatornm,minoraque

incqm111oda oriunda ex vno peccato, quam ex

alio, eíl: :ill:to ex

fe

indifferens, adeíl:que cauía

íutficiens ad iltam ctficiendam : ergo quamuis

alter tanta frientia lit abufurus ad peccotum,

licitum erit itlarn cognirionem ingerere. Maior

probata eíl:

foperioribus fi1bfallionib1u.

Minor

quantum ad primam partern efi euidens, quod

ícilicet propofitio itlorum obieétorum lit in–

diffaens;torn enim itla exifl:ere poteíl: fine pec-

cato, eademque minar cuidens eíl quoad Íe-

cundam parrem; quia ratio fofficiens efi, quo.d

Deus non ira grauiter offendamr, qnod proxt-

mus iple non ita grauirer l:rdac animam íuanl,

&

pro~imo

non inferat tanmm malum.

Dices, talem propolitionem coincidere cum

16I.

perfualione, quia ha::c n· i,liud efi , quam

a~-

ducere raciones, quibus

ueatur horno ad ali-

quod obieé\:mn amand • ; fed proximus pro-

politis iltii ratiombus mouetur ad

amandu~