572
Am
phitheatrum
Miíericordi~.
mea: mentis partus affcro;alius vero efficacia: lin·
Ec
calamus
gua minitb:a efi:& ipfa quidem calamum imita–
if.:~;~s
tur , gracia vero Spiritus velocem fcribem, per
hanc qua: vult fcribens.
J
Sic ille. Ira ergo
in
Diui Augufl:ini fcriptis philofophari debemus,
ve non proprij ingeni·1 partus credamus illos;fod
alterius diuinioris efficacia:, diuini, inquam,fpi–
ritusl, qui per eum, qua: ad informationem Ec–
clefia: maximc
necdfar~a
erant, veloci ter pro–
nunriauir. Idem namque
dl:
linguam eífe Ecclc·
~¡
Parris
fia:,ac linguam
effe
Spiritus fanél:i: hic enim ve–
ac
filij !in-
lut illius
dl:
anima, & anima: miniíl:ra lingua
gua.
eít,ad eius conceptus exprimendos.
Et
qu1dem
Spirirus fanél:uslingua
dl:
Patris ac Filij, ideo
na1~que
fub Íiecie lingua: apparuit Apofiolis:
D.Grego;·
quod Diuus Gregorius Magnus his verbis edo-
Ad.:r..
Y·J·
cuit
homilia
3
o.
in Euangelia.
[In
igncis autell)
linguis monfirtaus eí\:. Aél:.
1.
iJ.
3. quia idem
Spirirus corerernus efr Filio ,
&
habet cognatio–
nem maximam lingua cum verb0.Verbum quip·
Ling11aD.
Auguffo1i
ad arcano.
mm vfus
prodirio–
nem.
pe Parris
dl:
filius ·
&
guia vna efr Spiricus
&
Verbi fubí\:anria,'
i~em
Spirittis monfrrari debuic
in li-llgua.] Sic ille. Huic lingure Patri
&
Filio
confubfianriali,vt arcanadiuiniora proderer,alia
fingua opus erat,qure fine c.onfubítanriali perfe–
él:ione, aut fubí\:anriali nexu, vinculo tamen di–
gno cohrererer. Et hrec lingua D iuus Augufii-
nus, per quam thefauros fapienria: Spirirus
fan~
él:us eruél:auir. Digna Verbo
lingua~pirirus
fanél:us: digna
&
fpiriru Diuus Auguíl:inus, ta–
lífque vt nobilillima eidem adha:rere potuerit
vnione.
5
81.
Iam hinc comperrum nobis elfe deber,
Super .
t:ur Spirirus fanél:us fuper abyili faciem, dum
aqu;s
1
ll_e
adhuc horrerer rem:bris,ferebat1.1.r. Cur,inquam,
~~br;~
0
~ines
Augufl:ino inrer errores,fa:dófque lapfus adeífet;
conlirma-
negoriofus aquarum agiraror. Linguam enim
rec.
parabat fibi , per qQam & ipfe,
&
fponfa ipfius
R1kc!ius.
Ecclefia loqueretur.Vbi Dionyfius Rikelius au-
diendus it2 fcribens circa prrediél:a verba.art.
1
6.
in
I
.cap. Genefeo.r.
[!taque Spiritos Domini fere–
barur fuper aquas, quando libere quofdam ho–
mincs grariosc conuenit ad
fe ,
& infiabilia cor•
da eorurn, infl:ar aquarum peccando labentia ac
defluenria, folidauir per gratiarum charifrn:tta.
Opcimumquippe dl: graciafrabiliricor. Hebr.
Hebr.
i
J·
1;
.'V
.9.Ideo dicit Apní\:olus:A bundanrius op0r–
;b~d.
2.,v.
i·
ret nos obferuare ea, quz
audiu~mus
, ne forre
-<z!!od in D.
pereffiuarnus. Ibídem
1.
'/r.
1.
J
Sic ill.e,id quod
Augull.
:
in Dino Augufiino accidir,, eleganrer executus.
prz
·ª" .
0
~i
quidem gratiose ab Spirim fanél:o conuer–
~~~;;::1:.
fus :
&
infra
·e illud cor erroribus ac
pe~cacis,
aquarum iníl:ar, labens, ac defluens , grat1arum
dl:
chariíinatibus folidarum. Omnia ergo diuini
Spiritus dona erninnere in ipfo , vci in lingua
ciufdem S.pirims, vr in feprima Faél:ione eam ob
caufarn, velur Doél:orum lux & dux,debeat me–
ritiffimo collocari.Fuerit licct menre ac moribus
tenebrofos,vbi ramen ab Spiriru fanél:o ad nobi-
Nihil de
le confortium adleél:us, euafit profeél:o fonél:if–
pr~ter.iris
fonus,vt de prretcriris maculis nihil vifom fµerit
rna~uhs
re·
refidere.Vbi illud Diui Bernardiferm.
5. Penteco–
fcd1t.
fte.r
conuenienrer vfurpandum :
[
Spiricus ií\:e
D.Bernar.
Q!¡a's
odit
odit fordd,nec habitare porerir incorpore fub-
Spiricus
diro peccaris. Cui enim proprium efl: peccata re-
fanltus.
pellere,
i
pli & proprium
efl:
peccara odiífe : nec
in vno domicilio paricer morabunrm , ranra
mundicia , & immunditia tanra. R
epro ergo
fanél:o Spirirn per fanél:imoniam,fine qua nemo
v!debit Deum, audet quis anre faciem eius ap–
_pare¡c camquam locus
&
mundus
1
ve
pot~
<_llli
contineat fe ah omni malo.
J
Sic ille. Lotus ille
&mundus per Baprifmi gr::itiam,renatus ex aqua
&
Spiritu fanll:o,iuxta Chrifü
fe::n•
entiam
loan.
; •
"/I.
5.
quidquid erar fordium arque
itumundi~
tia:,abiecit penitus,pnrarf. amplexusfanél:itatem,, ·
dignú Spirirus fanél:i habiraculmn prrepararum.
Lingua equidem ipfius ex luí\:rali emerlir fonre,
liogua, lingua, in qua nihil fordium admiccirur,
propcerd. inrra oris claufrra membri
r:i! aliis
Ma<>oz in
cuf\:odita.
Feminarum,
&
in eisfororis,ac!ratrú
fi-
;110
~aílira•
li11,, co11tubernium,famil!aritatémque vitauit: quippe
tis arg.u–
qui diceret
,&
fi
propinqu11, mulieres
fi'.fPeEü
non ef-
mencuro.
fent, tamen qzld, aJea.r wntitarent, poffe fitfPicionem
e.fficere.Sic
Eccleíia in facro eius oflicio reciran-
dum proponit.
Et
mirum fane illud, vt inrer toe
magnalia clariffimi ducis, hoc illius przconium
·~
fingulare decanrand&m dig-arur. Sed vero alto
id confilio ita difpoficum, ve in viro quondam
lubrico,
&
carnis negorijs nimis quantum addi-
él:o, nihil de illis rfimanliífe ex hac ddicatillima
catirela nofceremus. Vbi magnum aliquid pro
illins cafütate deprehendo.Feminarum etiam co–
gnararum cantubernium fugir, ne ad eas vc;11ti–
tantes fufpicionem efficerenr. Non ergo ob peri–
culum violandre cafümonire, quod ex muliernm
freqnenri, vel eciam
raro,
confpeél:u, generatur.
l•i
Ira faoe. Abierant fordes, carnis incendium abf.,.
celferar,regnab¡tt cafütas quiero in domicilio,Gc
agente Spiritu fanél:a,qui linguam fibi pui:illimá
adaprarar. Ec hoc quidem in habitationis illius
efficax argumentum,vtex Diuo Bernardoliquer,
.
.
MC
loquenre
ferm.illo
3.
[
Sed quia peruerfa
&
Sic~t
&_in-
.
d
.
.
fc
,
D
r
hab1ranus
unmun
a:
cog1r:m011es
eparant a
eo.1ap.
1 .-
Spirirus
'/r.~.Orandum
eíl: vt cor mundum creetnr in
no-
fantli.
bis: quod vtique fiet,
li
Spirirus rell;us foerit
l).Jkrnar.
in noíl:ris vifceribus innouarns.J S c ille. Catl:ira-
tem exitñiam hum litas efleximia con·1tata..l\ c-
Call:imem
1
cepit ille
a
D~o,
quod
hi~
verbis precabarur:
hum_iliras
( Redempcor
!TI~us,
expelle a me fpiritum fuper-
~n~
irar.ªábire, &
.~o.nce~~
pror_frius
thef.~nrum ~?~n~irat~s ~a:ufi~c-
·tua::.] Sic tlle
m
M ed1rat.c.
1
.No hum1hcate qua-
íaurus in
cnniq; fed
roe~
illius thefaurú GonfequutuS) the·
illo.
l
fauri folici in profundis abfcondi,de quo lob.3.
_ir
.1 I
.0.!f,afi ejfodientes thefa..ur11m.
T
orú ergo the-
faurum hurniliraris, id efr,rocam illius profundi–
c:irem,quarn poíl:nlabar,obtinnit. Cuius illufrria
argumentaextantin eius vira:
fed
quodin fuis
confellionibus pr<ebuit, ta.le eíl:, vt fine exemplo
prorfus inueniatur. Deliél:a iuuentucis fua:
1•,
&
ignorancias, imo
&
puerici<e lapfus, in omnem
j.n
C:~nfe~
poíl:critarem vulgata fcriptione tranGnilit, vt
:~
1
:~n~:
fcirent omnes,ad quos eius fapienri:r,dignitatis,
&
auél:oriratis
peruenire~
fama, qualia ipfi fuif..
fcnt
exordia, qnallqae in creno per annos pluri-
mos voluratus.
Si
t1bfc~ndi
quafi homo peccatum
meum,& celaui injinu meo iniquitatem mea.Sic Iob.
3
1
.t. ;
3. Vbi vir fanél:us peccata fua confeífum
Iob.
JI•
fe
ingenue proteíl:atnr,
vr
non fubrraherernotitict
v, J
~·
publicre,quod in occulto ob fragilitatem natura:
commiferar.
~am
humilitacis altirudinern de.
miratus Dinus Gregorius M,1gnus, ira fcribit
0 G
libro
2,2.
Moraliu,m cap.
1
4. [
Videarur vir ií\:e
Ma/egr
cuilibec magnus in virruribus fuis, milú certe
º
fublimis apparer eciam in peccatis
fu
is. Miren-
'tur
in
e~,qui ~olunt, .ca~~atis co~rinentia~,mi-
Pro quo
rcmrur mtegncarem
rnfüme ,
m1renrur v1fcera
ponderado
piecacis:ego in eo nnn minus admiror confeffio-
eximia.
nem humillimam ¡:kccarorum , q uam tot fubli-
mia gefra virtutum. Scio enim quod per
infir~
miraris veretnndi:un plerúmque grauioris eíl:
.ccnamüú:;
commilfa peccata prodere,quam nQn
admi!fa