Pfal.00.Pars
I.Ver(llI. 1'ifcúrfus
III.
horno, q11i non peccet)
& irrtttu &c.
3. Reg. 8.
Yr.
46. Diuus Iacobus.
Jn mttltis enim of{endimus om–
nes.
focobi 3.
t.
1.
Diuus.roannes Euangeliíb:
Si dixerimu1 quoniam peccatum non habemm,
tpft
qoan.r.v.8
no1 fadt1cimn1,
&
veritat in nobú non eft.
1.
loan.
Jbid.v.9.
&
ro.
:z..
Exdo–
él:rina
SS.
Patrum.
J.
t.
S. Ncquit ;¡ntem dici verificari illud
ra–
cione peccati oriainalis , non enim de illo ibi ,
fed de
aél:ualibu~locutus,
vnde fubdit:
Si
confi~
teamm peccata nojfra,
fideliJ,
&
i1!fhu, ve remittat
nobu
pee
ta,
&
emimdet
no1 ab omni iniquitate.
~i
dixerimu1
q11oniam non pecca11im11s mendacem
facl-
mu1 cmn,
&
Vtrb11m
non
ejf
in nobif.
'11.9.
&
I
o,.
Sic alibí.
1.
Sanél:orum Patr1'111 ornnino con·
fonans Scripturre doéhina, pra:fertim Diui
Au.
guíl:ini, cuiL1s úcut
&
aliornm , illulhes fenten–
ria: apud eximium Doél:orem conquirendre. His
addo videri hanc Eccleúre mentem, iuxta cuius
prrefcriptum , íic, dum ho
am offerc, Sacerdos
3. E:i:Ecclc-
Joq ·
[
S
r
·
r
a
p
·
úa:
meacc.
.llltur :
lllClpe
ian.,~e
ater,
om111porc1~s
reterne Deus, hai¡c in•macm am hoíl:iam, quia
ego ind¡gnus famulus mus offero cibi Deo meo
viuo,
&
vero, pro innumerabilibus peccaris,&
offenfionibus,
&
ncgligentiis meis &c.
J
Habet
ergo íibi perfuafum Eccleíia nullum futurum
Sacerdotcrn,il1 quo non poífü pra:diél:orum ver–
borum vericas comprobari; d1m tamen fciar
piures
elfe
faoél:i(fonos quorum mores tanta:
rcfpondeárdignitati.Cum ergo ira finr generales
locuciones fcriptnra:,
&
Sanél:orum , nec non
~ccl:!ire
iudicium omnes compleél:ens,nequic
a~
l1qn1s íine maximo eximi fundamenro.Hac enim
r~tione
nullns
a
peccato originali poreíl: immu–
O!S
pronnntiari, vna exempca Deipara pro cuius·
Tandem ab
priuilegio multa, & magn:t argnmenra fuccur-
inconue-
rnnr.
~od
íi ob conieél:uras quallibet liceat
nicnci.
exempcion s proferre , id erit certe cum magno
non leuium errorum periculo : & dum militari
pro pietatc videcur , conrra ipfam ibicur pieca–
~cm
ad quam fpeél:ar honorare fcripturam,
&
In D Toan.
Baprifh
fpeci:ilis
racio.
D.Ambro(.
1p!ius doétrin::i: fümirer inhrererc.
Et
pro Diuo
quidem Ioanne non leuc fundamenrum eíl:, cum
in vtero matris fanél:ificatus
fu
rir, & ve lo–
quitur Diuus Ambrolius libro
1.
in Lucam,
a
menfura c:rperit reraris plenitndinis Chrifl:i. De
guo & Ecclefia íingulare 1llud proclamat enco–
mium:
J.Velmi
faltem maculare vitam
Brmmcpoffes.
Vel vrhymnus recenrior haber, vt vocem
Fa–
men
parum Latinam expnngerer:
N e leui poffes mncidarc
'VÍtam
Crimine li11g11tt.
. .
.
5
1
7.
His non obfl:antibus funt qui excep-
P.riuileguun
ptiones cenfrant in prrediél:is locmionibus ad-
diél:um
pro
.
d
E
o·
ºd
A
b
fi
aliisad
, .
mllten as.
t
mum qui em
m ro mm de-
iunc
<¡u~d~.
dimns
numero illo
13
9.
quem imirarus Elias
Crereníis,
&
ipfe magna: anél:oriratis ira fcri–
F.lils
Crc-
bens
in orr:1tionem
4.
Dúti
GregoYij Naz:.ianz..cni.
ten/is.
§.
viri fim11!.
[
Mulri quippe hoc Dei ope, atque
auxilio
f
epti prreltiterunt, ac fupra has omnes
ln
Vir<>inc
Dei .genirtix, qure
~iec
(ordidis
qui~e1:1
rngira–
fordi:I~
co-
t1om bns vnquam 111qu111ata eíl:.
j
Sic 1lle vt1
i
giiatioocs
Parre
nano adducicur fupra mtm.
13.
Sed ego
nunc¡u~m.
verba iílhrec apud ill um non 1nuenio. Et§. illo,
~-G!egor.
Viri fimu/
apud Dinum
Gr
gorfom excat
Ora-
1~~'ªº.z.
tionc
1.
in
b tlianmn,
in qua fic Ícribir
? [
Illud
pro
1
;:1\t~d·
vero magnnm arque prxclarnm ' ne
a
prin.:ipio
ducirur
po-
quidcm omnino peccalfe:, .lUt
erre non grau if–
liri<lnc.
fi mc: quandoquidem omni proríi.is peccato
va-
CaLe fupra hnmanx
narnrre
modum Deus con–
.llitlllt.] Hrec iUe, ex quibus vidcr1t1.r fiare
polfc.
vt aliquis
a
principio vita:
lit
penitus
a
peccatis
immunis: quod eq\iidem vti magnum atque
prreclatum Diuus Doél:or exrollic, qui de
Virgi~
ne fola nequit intelligi, cum de abis manifeíl:e
proloquatur. Verum cum id addat, quodiam
vidimus, non mulrum priora illa verba viden-
tur vrgere. Et mentem fuam ille alibi fatis ape-
ruit, dum nemincm fine peccaro aíferit inueni-
ri. Sic
0Yatione
de
pa11pentm amoYe ,
in qua
hrec
habet: [ Hic rurfus calamitat;,ibus prreter homi-
num expeél:ationem preífus, vr tanquam aurnm
in fornace proberur , ac quantumcumqúc virij
haber eliquet,
(
nemo enim duntaxat in pro-
creara natura omnino
a
labe purus efr.)]
Ora-
tione
item
in
laudem Diiti Bafilij.
i ic ait: [Ne-
que enim viles tanrum, & plebeios,
fed
etiam
prreíl:amiliimos quofque viros Momus attingit:
vt folius Dei
fit
omni peccaco, atque animi per–
turbatione vacare.] Sic Prínceps ille Theologo-
flr:i:lhntiC–
rum. Vbi mhil Niceras:
fed
Pater Suarez aliis
limosc¡uof·
vídcrur vfus fcholiis, vt nequear de illius
fen- que
atiingl'
tentia dubitari. Oratio autem
4.
per crrorem
Momus.
polita, cum fecunda in lulianum íir, in qu:i. di-
él:us
§.
reperimr.
Staplec~nus
.in
~U.
e
5•
•
,
.1
o. Siaplecon.
ait aut nemini, auc pauc1ffim1s, ld
dfe
concef-
fnm. Quibus verbis non abhorrnilfe illum con•
fl:at
a
conceliione prrediél:i priuilegij ) cum ad
aliquos pauciflimos licet , permittat extendí.
.
Claudius etiam Guillaldus
in
Matih. 6.
verba
Cl.audiu5
·¡¡
1 b
D
.
•
I
E'-·
.
G iliel.
l
a 1a et:i-..
cu cxceptiJ.
oannes
1<
rns omru-
lCJanncs
bus in vrero fonél:ificaris attribuit veniali culpa
Ekius.
prorfos caruilfe. Sic· agens
de Prtf.deftimuione
Centuria
3.
In
cadcm cíl: fententia Ambrníius
A
b
(.
Catharinus
libro de PriedeEinatione Chrifti.
Er
:b:~:
loannes quidem Ekius in Dino lofepho vtrum-
loaanes
que priuileginm agnofcir,& fanél:ificationis in
Ekius in.
o;
vtero, & immuniraris ab omni culpa. Et fuit il- fºXepho
~-.
le vir fane doél:iflimns , profundus Theologns
,~;~~~
cic
& difpurationibuscontra Lutherum, quem fecit
ranétifica-
0hmutefcerc , celeberrimns. Ergóne adh<erea-
tionis in
mus ipíi? Adhrereat qui voluerit, quod pe.r me
Ytcro.
licebit, quia grauibus nocam inuíilfe fcriptori-
bus & cenfuns
eos
acribus confixiífe, nunquam
in animum inducere potui clara Ecclefire lunÜ·
na, non admirams folum, fcd etiam veneratus.
Sed cum cl:irifiimis Doél:oribus id fine
remerira~
r·s nora dici non polfe videatur, non eíl: prrefurie
alfertioni nimis deferendum.
Et
Parer quidem
uarez in fola Diui loan nis excepcione proba–
bilitatem admirric, vt iam d1ximus ; vnde reme-
/
riraris cenfuram ad cliui Iofephi priuilegium af-
~;.
d
ce.:
ferentes ex rendir. Cuius doél:rina um placeat
~er
rium •.
P
atri Vafq uez , in eo difplicer ca pite, quod ad
~·~~rnr
<¡u
te
Diuum Ípeél:at loannem : cenfer cnim remera-
d~ n~r~n:~"
rium elfe eumdcm
a
veniali immunem pronun-
tum
alfcr–
tiare. Sic haber
romo
1 .
in
3.
p.
diJPm.
r
10.
cap.
ti~n i
pra:-
5.
nil caufarus Carharinum,
i
:qua ha:c crepit
diél:a: defc.
opinio, quiai lle fine fundamento locutus, ac
{¡.
~en~u~.
ne anriqui fcriproris reíl:imonio. Vernm eíl: ab
·
ª
q.
Abulenfi
qu.t,ftione
4 0 .
in
14.
c11put M atthtti,
AbalenGs.
guafi communem exillimationem proponi Di-
D.Io~nn.
'
uum Ioannem non
pecc:i.lfe venialiter : atqui
ªªP.
11
~ª
a
nullnm
pro
ipfa probamm auél:orem adducit,
veniali
ex-~
irno nec minus probandum, & ita pradatus Do·
~[:~~:e~:
él:or cenfc t Abulenfis teil:imonium nullius
dfe
rium affir–
momenci. Sed certe n0n
it~,
parui pendendum
n~are
ofien–
illnd ,
q uod hoc difcurfu conuincirnr.
Nam
in
duur
{;onrra
primis comr1'unem acrercionem adlegans, eam
P.
Va
q.
non improbac,'fed pocius firmar ex hymno facro
t.1erbis in<duél:.is. Deinde.
C~m
ait ira communi-
ter dici, quos neilleíicdicences
int
Uexit
l
Vul-
Vu
4
\gu¡