tolerauerat propter corporis
fui
falutem ,
&
q uod hoc non crat magna: virtutis, fed erat hu–
rnanum , & apud homines confuetum. Et hoc
cft
qtt~d
dicitur:Homo;'quaG quicumque etiam
non virtuoíi.1s , dabit de facili pellem pro pel–
le,
id
eft, carnem alienam pro carne Cua. Sufü–
net enirn horno non virtuofus, vt qnicmnque
alij, eriam quancumcurnque coniunél:i, porius
corpore afflíg.inrnr, quam ipfe. Et íimilirer ho–
rno qmcnmque dabit cunéta exteriora,qua: pof–
fidt"t, pro anima fua, id
d1,
pro vita fua con–
feruanda.
l
Hrec ille. luxra
qu~
pellis cunél:a
Pcllis'.dcm preríofa lignificet, q ua: pro pelle propria non
qyodaurG.
eíl: qui non vdit penitus obieci.ífe. Aurum ergo
& pc:llis ciufdcm funt úgnificacionis apnd elo–
q uia facra. Et iam vidirnus aururn a D. Barrho–
loma:o reieél:urn,
&
pellem Gmilirer extr..infecus
ambienrem. Reíl:abat illí fi_td aorum aliud pre–
tioGus, quia propria
reíl:a,~at
pellis, corpori in-
Aurum
ref- quam propria. Pro qua merito omnjs alia pclliS'
puit
o.
Bar- debeat reieél:aTi. Hoc igitnr ille aurum refpuít,
tholoma:us. propriam abiecir pellem, omnium inquam pre-
cioforum precioliliimum , vt hac racione plus
quarn horno e.ífe videatur. ( Pcllem pro pelle,&
cunél:a qua: haber horno, dabit.
J
lam vidimns
D. Thom. Diuum Thomam vocero illam
Homo,
fubtíliter
Plufquam
.expendiffe.
Homo quafi quicumque,
&e.Plus ergo
lle.
quam horno, qui non pellem dat pro pelle;
fed ·
pcUem ipfam , pro qua.ornnis alrerius pellis efi'
1
facienda iaél:ura, dar pro Chrifto libens ,
&
im-
1
D
Dionyf.
DiuinilTi–
mus appef.
lacus.
pendit, ac Íuperimpendit, corde bono,
&
:mimo
volenri. Vnde Diuus Dionylius
libra
de my flica .
1'heologi11 cap.1.
D. Barrholoma:um vocat
D iHi–
nijfimum,vbi
de illus agir profunda fententia cir–
ca Euangelij mirabil
s
proprit:tates. Q!:!.i aurem
diuiniliimus, quomodo :non plufquam horno
debeat a:fl:imari? Et quia plufqu am horno, di–
Supra
Dz.
ui'niliimúfque ideo, & fupra da:mones poten-
::1~ffi!~~.
tiliimus. Quod quidem & vetcribus probatur
hill:oriis , dum ab
eo
fcribitur da!mon in defer-
to religarus, & frequentibus euentibus ell: faris
fupérque confirmatum. Vnde
&
fideles eum vri
.lingularem colunt aduerfus da:mones proreél:o-
. rem, illiúfque imagínc>s íl:udent in cubirnlis af–
::~~!~u~~ ferua~~·Quod
quidcm
a
~e.rylli
minime .alicnum
mones.
condmone, de quo fcnb1t
A
bulenlis
m
E xod.
Abulcnfis.
2.
8·
it
·
20.
Valere contra da:mones,quia fcilicet
Melancho.
lia vtuntur
ad tcnian–
du1u.
D.Barthol.
filius
(uf.
pendenus.
aquas.
Plinius.
Chri!lívt
lilius,
Luca: '·
V.¡
i..
Oratiocius
Chrifii ora
tionis fru–
étus.
Píal u.
Y.
f•
Phnius.
contra melancholiam pra:ualet , qua vrí da:mo–
nes
.tólenr, ad rentandos homines & grauiilimc
perrurbandoJ. De quo hoc fatis, curn alia fup–
peterenr, fed fl:udiofo refernanda leél:ori, qui
fciens nomen hoc Barrholoma!tts 1dem effc ac
jililt~
fufpendentis aqu¡u ,
poterit id, quod ex Pli–
nio adduJi:imus, cum nomine conrulilfe] :
Pro–
bari liimi funt ex eis, qui viriditatem puri maris
imitantur.
J
Et filius quidem Chrifl:i Gngulari
tirulo,, quía orarione genirus; ideo enim Eccle–
íia in illius fefio Euangelium canit, in quo di–
citur :
E x iit
in montem orare,
&
erarpernoilans in
oratione Dei.
Luca:
6
'ir.
1 2.
Poll: eam orarionem
eleél:us ille, & alij
item
A
poíl:oli : fed in illnm
eligencis Spirims videtur geminato pr<r: aliis
fr uél:u defcendíffe. Cenries enim per diem cen–
ties per noél::em, fl exis genibus precabarur. Di–
cere ergo poterat
:
Impinguafti in oleocaput rneum.
Pfa l.
i. i..
~' .
5.
dum in eum deuoríonis píngue–
do ita exubernlfe lconfpicirur. lam de Beryllis
Plinins;
Ac demde
inCJuit ,
ol(lllgini, hoc eff, colo-
re
olei,
Ad hoc etiam porell: nominis incerprera–
tio deuoc;ari.
Fil1111Jifpendemü
.-qrMJ.
De
ns
enim
viridicatem illam pnri mai:is , occupationes
in~
\
'luam varias, qua: pro Apol'l:olico illi incum–
bebanr munere, bis cenries, vt vidimus, fofpen·
debar, eúmque reddebat in or:itione fufpenforn,
dum quidquid erat in illo purre viridiratis,ad
fe,
cunél:is mandaros infcrius reliél:is,attrahebar.
§
X
1X.
De
'Diuo Matthceo,
(?!¡
Topajlo, No-
.
n·o
fandamento.
408.
NOnum
Topafim
Apocal.
2
r.
t .
2 0 .
Inrer Diuos Bartholoma:um,& Mar- Apo.
u .
tha:um qu:rdam videmr intcrceliiffe generis Di- v.
2.0.
uini cognatio, & pro huius laudíl.ms illud po–
nendnm primo, qnod EccleGa in D. Barrholo-
m rei facris in ha:c verba proponit officiis :
Ad-
uentum Dornini I ES V
iux ta [anfli M at1fM_;,
E uangelium
illu
Gentibm
pudiumit.
~od
qui-
dem admiratione digniffimum. Viderat namq ue
Diuus Barrholoma:us
inrranrem,
&
exeunre1ri
Chrill:um , cuius adha:ferat
lateri , res illius
_gell:as fideli ílimus tell:is infpexerat : nec quid-
quam
a
Diuo Mattha:o vifum, quod non elfet D. Mm hzi
ipli cerra agnitione perfpeél:um. Et tamen Euan-
Et3ºg~f{?
ge!ium
D.
Mattha:i fua: pra:dicationis ducem
b~anh~alÍtm1it, plus qt..10dammodo fidei adhibens
ipfi, 1fom~us.
quam oculis
propriis~quam
auribus, quam ma- adh1buir,
nibus, qua: verbum vita! fapiliime conrreél:a-
qu.~m
P
10:
ranr. T ancum de illíus verirate , de fanél:itaEis
prus
ocult
magnirudine tanrum pr<r:Cumebat. In Beryllo er-
go a Topalio lumen, & tale quidem vt eo po-
r
&
0
tuerit gentes illas remotiffimas,
&
annumeroGf- ;;;:abas:
Gmas illu!l:raífe,
&
fimile quid in Díuo eft Bar–
naba reperire, ad cuius fepultí iam olim peél:us
Diui Mattha:i Euangelium inuenrum eft, quod
fuerat iplins Dini Barnab;r; manu confcriptum.
Pra:dicauit ergo
&
hic iuxta
D.
Mattha:i Euan-
gelium : & has voluít diuitias fibi confepultas, Eius Euan–
antiquorum more, qui , vt vídimus,
num.
40
5.
gdium
v~
ex Diuo Gregorio ( morruos fuos diuitiis ob- diuit!as libi
ruebanr. ] Voluit ergo
&
Diuus Barnabas pra:- ;.olu;t con•
fatis diuitiis obrui, Euangelio inquam, in quo
~'.~r:~~r.
preriolillimi T opalij fulgo r mirabilis appareóat. Magn.
Sed TopaGj iam, Úue Topazi'1 natunm inquira-
mus. Si de nomine agitur, ab inueniendo
íic
'1i-
~h1s,íden'. e~ enim,
ac
im¡~ijitm,
lnuenru.s enim Topazius
111
'"_[
op~zto mful~,qua: ~u1a
nebulofa,&
~ta
non idem quod
Í<l:c1lts rnuentu, a
~auns , qu~reb
rur. Sic Pli-
in~~ntus.
mus
ex l ubtt fentent1a
cap.
8 .
lib.
3 7.
quod pra:-
Plrmus.
fenri canfa: nímis quantum viderur fuffrag:ui.
Q;.a:lirus a Chriíl:o Diuns Matth<r:us,
&
felici-
ter inuenrus , dum in nebulofa anaritia: infula,
;
;<
periculoíis hinc inde verberara fluél::ibus, verfa-
~'!·:;
rctur.
Et
dtm
tranfi
ret inde I ES V S
,
'llidtt ho-
· ;.
~
minem fedcntem
in
telonio
M atth4,um
nomi1e,&
ait
illi :
Sequere me.
Matth.
9 .
..¡¡.!?.Non cafu iran- Mauh. 9.
Guir, fed vt vocaret,quem iamdiu ad obedien-
v.,
~n
tiam vocationis huiufmodi difponebat. Sic
D.
~1::: 1i~~m
loannes Chryfoftomus
hom.
;
1 •
in
M attb.eum
a
fe .!ifpoli–
in qua
Ge
fcribit:
f
Qui corda fcrurarur, &
e.e-
1um •ocauic
culta m.enríum perfpicit, is etiam qnando vnuf-
D. Chryf.
quifque ad obediendum pararns erar, non ig-
norauit:
pr:er~rc a
non continuo incipien,,quan-
do durior fuir, fed poíl: mille miracula, & in ·
ji
~gnem,
arque prounlgatam famam, apciorem
E
medio
iam ad optemperandum vocauit. ] Sic ille ,
1
clago ab–
q ui de fl ultibus circumíl:repentibus íl:atim ita !haétus.
Mm
f
loqnicnr