747660

3'9(')

Problemnta

T~eologica

ralern ordinern intcr e{tufas

effeél:us

perna- · de faét.o effe .a1aee prrevifa-rnerita,

non

pr.opter

p,.,J,1;,.

tura les: ergo non efi effell:us merirorum eon- ill:i, quia gracia

fine

meritis datur in

fua-

origine,

r.4tio

rnmu-aliter loquendo. Amecedens efi certum , in prjma,inquam, unde

prredefiinatio ad

illam

gr~if,m/ó

Confequenria probatur.

~ia

effe caufam efi penícus gratuita.

~id

de poífibili rdtat

d.if

~er~:u~,

priorit.tte

c11uf.ert•

¡pea,,

ej[e–

Ehu,

mericorum

efft.étum non fiat connatural\- quiramus, pro quo

fit

ter, utex

Thoma vidimus num.

so3. rner–

ces

enim en ttrminus operis '

gracia princi–

pium. Tune ultra. Ergo uc fiet Gmul die

prin–

cipium

eftellui;n mericorum,debet Deus con-

11acuralem ordinem imrnutare:

imarntatus

dici poffir, deber, vel per experiemiam rerum ip–

farnm,vel

per

revelationern Dei ipGus innore!Ce–

re: atqui nullo

<:.:X

his modis immutamm confüit;

immo contr:uium apparet,ut vidimus: ergo fine

fundamento talis aíleritur immmatio.

hoc

modo iottlligenda efi ratio D. Thomre foperius

adduél:a, cum air mercedem

e(~

terminum ope–

ris, & non principium, íicut eíl: gratia, frilicet

connaru raliter loquendo: neque enim ille nifi de

faao Joquebarur.

Jixt'.ntiltt

1507.

quibus patet ad r:\tionem pro parre

co111r4.

oppotira adduétam. Solum

exempla ex tquo,

r1um 4dJu-

an icipara folutione oponer r fpondeamus:

ª;

noueffe

nam illa namraliter comingunt , ergo Omili–

=fte;'J:,ur,

t r in ordi ne gratire accidere-- poteíl:, ut illa ,

li-

cet principium merici Gr , dcrur propter illud ,

per rnodurn amicipacre

folutionis.Ad

hxc dico,

quid'-luid de exemplis

fit ,

in gracia. alíe r illius

condirionem exigere, quia tfi proprie

per fe

caufa meritorum,

ita petit

quidquid in illis

efi

fir

ipúus dfeétus ,

non

eauCa,

niG force in

genere caufre 6nalis, quartnus media apprc:hen–

fione m taphorice mov t id, quod

elt

cffeétus.

In exemplis autem adduttis id, quod damr, non

efi proprie caufa, quia neque pecunia caula1 fru–

ltus vinea:: , neque equus uc datus

domino ad

ufum

efi caufa boni ufus,quia eciamG non darus,

frd quomodocumque hab1t·t1S foiílet, tumdem

pollee phyGcurn dft:étu

habere.

uxra q

ure

vi-

D.Th~

71,,;

decur accip1endum id, quod Div us Thomas ad

illftflr

tur

exemplum equ i refpond

fic dicens

Ad Ter–

expli

"''º·

litmt diundum

q11od omne bon11m opus homims pro-

<edu d

p11m4

gratia

ficm

d principio

11011

11utem

procedit dq11owmq11e humano donu

ide~

eft

fimilis ratio

de dom

gr4ti~

de dom

humano.

Sic ille. Procedit inquam bonum opus

gratia,

1icuc

principio, quod non habec donum hum:i–

num

donum íl: , jtJ..<ta adhibitan¡a nobis ex–

plicationem.

óhieflioex

1508. Objicies.Antiqui Patres rneruerunt

ln–

mtntt 411·

carnationem,qu't tamen

foic

illis principiurn rr¡e–

''.'f°:,umr

riti

quia gratiam ad merendum per

Chri fiumh:i~

l t_¡f'Ce<U

Y.•

)

•

e11rn4t1orns

buerunt: ergo de foéto euam grana adopnoms,

qure principium

meri~i

eft

fob

~erirn~

cadir,

quia non eíl: maiorrano untus quam

altenus.lm

–

rno

illa fublimior efi, unde

inft:rioremeíle ur–

gens illatio poteíl:.

. .

Refipondeo concedendo Aífumptum, quia ut

.Adm11t1tur

í".

tong u

ne afferamus efi magnum un amencum m crt-

1at10 d1firi.-

ptura& Patribus. Ur amem Ge re9 fiare poffent

mmes

red-

naturalis ordo aliquatcnus immmatus, qui ta–

d1tur,

meo alias connatural is dici pordt,quia hoc Chri-

fü

dignitas exigebat, m fcilicec effer univerfalis

gratire fons,

parirer defideria

oraciones San–

dorum locum hJbtrent,

per eorum merita ad–

vemui ipGus via congrua pararetur.

Hinc

conítat

pr:tdefünation~m

gratia~

§.IV.

De potentia ebfoluta prim1tm gratiam,

qutC merendt

principzunz

efl ,

pojfe

cadere f1tb

meritum.

1509.N

Egant id

comrnuniter Thomifi:t

Sententi•

ex Auél:oribus SocieLaris

Vafqutz

mgansdt

Difpuc.

91.

33.

&,Tomo

p. Difput.,21.

pofTibih.

Cap.1. P. Becanus 3. p. Cap.14.

0!_1:Efi.

Coo-

~:~:~!'

clul~4.

P.H

rice D1fput.28.Cap.2.ConcluC2.

P.Hmc;,

Arrubal DiCpur.79. Cap.2. n.

P.Gafpar Hur-

P.Arrubal.

tad-us Difpuc. 6. de Incarnacione D1fficult.

+P.

1;I~;J::S.

Prrep0Gn1s 3.p.q.

J..a

11.13"7· Cardinalis Lugo Di-

P.Pr.rpa('.

fput.8. de lncarnatione Sdl:.2.P.Ragufa Difput.

rd.L11go

P F

·¡·

d L

D '

P. Ragufi:

42.

§.

4. ,

ranc1 cus e ugo üpur.4 . n.12.

P L

ugo,

Amaga Ddpuqs. n. 86. & 1eqq. P.Mreranus

P.Amagtt.

Trall.1. Difpuq8.Seél:.7.n.2.& leqq.P .Amicus

P,M.tTat.

T omo 6. Difput.26.Seét.6.P.Aldrtte Difput.i.5.

P.Amirus.

de lncarnarioneStét.

Dico tamen oppofitum cum P. Suario Torno

flAffirmanr

•

41UltUl',

3. p.

D ifput. 10. Seét.4.

§.

Hdt

{mtenti11.

P.Suam:••

Ruizio Difpur.

Sea. 2. num.

Dilpur.

P.R11

z...

3·

n.19.

Granado T raét. u!timo

Gra-

~·:mad

tia Difput+

Tomo

1.in

p.Traét.14. Difeuc.

p:.JE~~;:·

.2.

in Pfa lmum

44.

verf

8. P.

JEgídío 2.

:z..

Petrus

Dífpur.

Dubio

P.Petrus Hurcadus Difput.

Htirtadus.

.n.

D"{

P.Pr1po(.

i7.

de ncarnanone. .

arcon

a\.r.

put.

P:R4g1i[a.

Cap+n.

S9·

~od

Przpoficus aic Gbi

Ca~d11111lís

aliquando placuiffe n.139.& P.Ragufa non peni-

C 4 1etamis.

rus improbat defendeos

Suariurn. Yiderur etii

tmere Cardina\is Cajeranus 3.p.circa Articulum

Qurefi.2.quatenus :iffirmac de potencia abfo-

lura

pomiíle Chrifium locarnaciooern mereri ,

ita eum pro hac

parte

aliqui Recentiores allegan

qui tam n de op ribus lncarnarionern amece–

demibus videtur locutus.

~i dquid

<le hoe

fir,

pro nobis fianc doéti1Timi alii

Scriptor~s

ex Recé-

tioribus,& ex antiquis Doétor irrefragabilis Ale-

le~~nckr

d Al

8 M b

t1'¡1S.

xan er enos

i.p.q.2 .

art1.3.

CUJLlS

verba

funt:

Grati~

& glorire porefi eíTe ratioprz–

fciencia meritorum. Sic ille .qui tamen de faéto

loemus, in q uo non audiendus.

1s1

o. Ad probatipnem fuppono aliqua in

fu-

Prob4tÍ3i¡i

perioribus

fiabil~ra.

Primum

De11m

poífe

ali-

1,"~d

m .

. .

·r

d..

:i.

• • •

,upponun•

quid 1nten ere pra:cuurn

a me

11s,&

rnerms.

tur

Sic n.1165.& feqq.

Pro

quoad'donunc illufhern

poifemten–

Bernardi Auétoritacem Homilia

Super

111

I?deo

;(1

,{l

b' •

"b"

IC)UI

f!T~•

M'.J1US "1·

11ra

lCrt

1t:

ViJ/t tll/tem >!fe

req11iri

c1um

DeuJ etiam q11od

polliterttr :

idt"U

fcrtr

mulm

q11tt

mmt1s,pu

dare

difpofHit, prius po/licetur;

11t

promifoone de·

';nft·

ren ur11.

'"V,lfto

extttetur, 11q11e, q110

gratis at11ruJ

erat

D.Btm•

de't)ota oratiq promerei:11tr.

Sic il!e. Que> dici cla-

rius potuit nihil. Si ergo dicamus Deum poíTe

decernere primam graciam abfiraétam

meri-

ritis , quam tamen propter merita conferat,

fa-

tis folida ex diétis fundamenta fuccurrunt, Sed

i.Fi11tm

•

_rr.

n.·

mmltl

oc n

~nanum

l'lOn cue ex

!\.~Is

ec1a'!1 con-

pofTefimul

fiat: poíle enim Qétus liberos prrede6nir1 ofien-

in1end1.

dimus

num."'¡&6.

feqq.

finllll

gloriam

merit~