747660

Stflio 'X.11. 'Problema

EleE!io ndglorinm.

Cine meritis propriis Deus glodam \10luit: ergo

aliis ante illorum abfúluram pra:wifiom:m.

Conlequentia probatur.

~ia

alias Deus magis

benevolum

erga )llos prxfiaret,

magis fin–

gulari affeétu eofderri profequeretur.

.¡.Exmor-

~ano.

<2!Jia mors in íl:atu gratire efi dfeélus

1emfta111

pr::edefiinationis, quod eriam adverfarii admir–

gtflr~:;,t,qu.e

mnt

faltem curn illa non accedit juxta ordina-

'JJ'

l~S

•

1 .

prt11efíma-

num naturre cur um,

rngu an

Dei

prov1 en-

110111s.

tia, juxta illud Sapiencix

R4ptm-efl, ne

M•

malitilZ

m11taret intelleélum ejm.

Pro omnibus au-

~:~~guft•

tem Eleé1:is id ítatuit

Auguílinus Libro de

Bono perfeverantix Cap.

14.

quia in omnibus

gratia fpecfalis eíl

Q¿_1oniam qui

-vit~

bre-vitate

ra–

p11it j11fl11m,

malitia

mutaret mtelle811m ejus' ipfe

qttllHtacumqm

-vittt

longi111dine cufiodi"Vit

juflum,

malitirt

muraret intelleElum

ej1u.

Verba illius

funt.Ergo eleétio foit ante abfolutam meritorum

prrevifionem. Coofequentiarn probo. Nam effe–

éhis

pr~defiinationis

dicitur, qui orirnr ex

vo–

luntate dandi gloriam,

ad illarn reipfa conferr.

Ubi

nequit d1ci fufficere

fimplicem affeéturn;

quia affeél:us,ex quo oritur efft:ll:us fpecialis pluf–

quam ftmplex eíl.

tal is ponicur erga orones

Prredefrinatos habens infallibílem efteél:um, jam

de nomine efi

qu~íl:io,

in eadem inconveni

n–

ria hlc modus dicendi prolab-itur ,

qua in alío

font, ut adverfunres conrendum: id quod

facile

cuivis mediocriter attendenti confiabit.

'Ellmm•

1413.Pro

morte atne,!11 fpecialirer arguo.Narn

fptc

1411

ter

volita efi

Deo ante pta:vifionem meritorum.

org11ilur.

Patet.

~ia

non pomit

intend~pofi

illam

alias

fequeretur foiffe

pr~vifa

merita morte confurn–

mara ante ipfius mortis volitionern,quod coníl:at

dici non po.íle. Qiod

í1

ame illa volita efi , idque

affeétn gloria:

ergo effeétus efi abfolucx

efficacis eleétionis. Ubi dici nequit pra:vidiffe

Deum bona opera

que ad talem vitre articu–

lum ,

tune voluiffe fi!um ej11s prreeidere ,

mericis talibus gloriam decreviífe. Non inquam

dici porefi.

Quia

multa merira in ipfa morrefun–

dantur, dum eam jufh1s ampleétitur,

labores

patienter ro'lerat

ipfam

prrecedentes : ergo non

potuerum omAia rrevid.cri merita niG morce pa–

riter

pr~vifa.

Adde multi-s revelarnm mortis ho–

ram;ex quom1lgna Hli

n~rita

cumularum.

Jllquorum

14r4.

Tandem l'robanta11qui,quia alias non

Wwt:e

foret Deus formaliter bentfaétor erga Prreddl:í-

~nnalirtt-

natos fpeciali ratione, cum dEcaciam auxilio-

''ºnebene.

1 .

lJ 'b' l

ficentii

rum, JUXta quam ha ent cum g ona rnra

l 1

•

connexjonem, non vdir fpecialiter ut ralem;

tantum marerialiter, quod non fufficit ad ratio–

nem beneficemire formal is. Srare aurem hoc ne–

qu\t damante Scriprura pr:rdeftinationem eífe

11-lalach,1,

")3,

Rom,9.

.,,,13,

fpecialiffirnum Dei beneficiurn, juxra illud:

lacob

dilexi,

Efatt

1111tem odio hab11i.

Malachire

v. 3.

Rom.

13.

~bi

pra:deftinacionis beneficium

adumbrarum , juxra cornniunem Doétorum ex–

pofitionem.

Non ur-

Sed hoc non urgere confiat

dilhs n. r 3

)O.

¡~;tm-

Et deinde dici potefi ex hoc ad fummuin coBigi

aliquem fpecialern affell:um erga Pra:deíl:inatos

debere

c~ncedi,

quo Deus in auxiliorum infal–

libili wnnexione cornplac:eat, quem c:oncedit P.

P.Hu-

ke.

H erice Difpur.

23.

Cap. r 3. Si tamen rarioni

pra:diétxaddatur aliquid' potdl: argurnentum

fatis folidum efformari.

Sic ergo arguo. Omnimn beneficior'um

Additione

maxímurn

efi

pra:defünacio: ergo illud confe-

'iuttdnm

rens

Deus credendus efi

ummre · beneficentire

robow

aéh1m exercere. Sed ca1is efi, qu0exprefse ,

fe amatur bonum

rale

eíl:

accipienti focundum

omnem ration m boni, c¡u::im ·habt:r: ergofieñl-

lud amat Deus Prred fiinatis.

P110 qt10

faciuli\1:

verba illa Sapi ntire 4.

Q¿tomaim gratia

füi,

Sap. 4 ,..,.

mifericord1a

eft m

Sanéiosej11s

ref~óttu

ele-

1· .

·l11·

Ub' d

Spec1al11Ji·

nos

~ttU.

01..LtlS

tnterpres na

e~poo1t:

L ey,

•

fflITT

ajfeElu-J

tenerrimttJ

aique

{t1oift1mus, gr'tttia

rmifer.i..-

ajfe8t.U

cordiflim1t,

pro-vídemia fingularis,

infpeélio,

~bfar-

erga Pr.t•

-vatio,

iflorum r41io maxima.

Sic ille.

:füc

quo fe-

"ceft

111 ª tos.

·¡·

1•

er11ttntes.i

qmrur amare aux1 1um

emc:ax,

<!JUIª

111ta e -

ficada negotium prredefiinationis

~onfifiit.

Ubi

dici nequir repugnare ob Iibertatem, quia hoc

j'am

efi fatis improbatum,

ex boc

ipfo

urgere

poílumus. Nam id, quod eíl: maximum donum

l111rn

fi '

b.l

¡·

efficax11:

rnrer c:eata, e . a

ma~1m,e

ama.

ta.

tale

po/[e

eft

gr-anre efficac1a: ergo max1me amab11Js,&

c:ir-

1tdefi11iri.

ca eam beneficentia rtiaxime exerceri pot

fi.

1416.

Drces effe amabil'em, fed percompla–

centiam fimplicern, non per abfolmam inrentia-

nem.

Sed Contra. Nam ve1 complacemia h:ec in-

N~c

f E!i

B.uic in efficaciam,

dtjllius E:aufa, aut non?

fifitttupl~r

fl.

m1Cem

non e.1.L cama: ergo

enencentJa tantum pecu-

comp&mn•

lative

rnarerialiter verfatur i llarn ,

ira non

t1am.

exercetur propria illi us rario, qua: in eo confifüt

cribuamr bonurn fecundum quod tale eíie po-

cefi ei, cui tribuitur: quarn coll:).tioneni poteft

complacemia fubfequi, dum is, qui tribuit, tale

bonum in accipieme conGderat, aut d

futura

collatione lreratur. Si autcm

caufa

eíl:, habernr

inrenrum

~ia

ex amare efficacire Déus ad

il-

lam tribuendam procedit, unde

abfolot~ pr~de-

finicio videmr,qufa ef.6cacfa inreoalitur in feipfa,

ea pofita non potefi non d'fe aétus, eíl enim

hic difcurfus cvidens

Deus complacer in infal-

li~ili

connexione gracix cum effeét:u, pro

quo

datur,

ex ea cornplacenria ad illam cribuen-

dam procedit: ergo

c::rit

ralis effeétus. Icern

hic: Cum complacentia

Dei

erga efficaciá allxi-

lii non potefi negatio aétus co

mponi, pro quo

damr: ergo erit il,la neceífario ex fuppofitione.Ec

-quid plus habec prredefinicio? Verbis ergo nega-

rnr, quod reipfa videmr concedí.

1417.

O!_Jre inftancia non ideo

nie propo-

l11ftJ1Jtia

Pr.ecede111

mrur, ut comp acenttam omnrno removendam ·

•

. •

'jrlomo o

prof>em, quam eílt: verofimtlem d1x1 n. So7. Sed

awp1md1t.

quia ex ea non fequirurDeum

eífe

formaliffimum

benefaétorem in omni fentU, quo dTe ralis po-

teíl. Neque enim omnino formali · benefoélor

efi, qui in doni collatione complacer,

íi

compla-

c:en tia illa nihil erga ipfarn collationem pr:tflet;

fed qui ex effica

abfolma

doni vol umate ad

illus largitionem

procedir

.Er hocdicimus in Deo

~isforma.

debere coRcedi refpell:u beneficii omníummaxi-

"~"'¡¡;be.

mi, fcilicet prred fünarionis. Cui dum compara- m"

qr.

tur complacemia fimplex, nihil in collarionem

influens,viderur q

uafi m

ateriaiirer rantt11n fe ha-

berc, licet alias.'

da.ri

potefi , ad forma lc:m lpe-

élet benefü·.ennre.

~auonem

..Qu?d quidem in :io-

fl:ra fenrenna

ve~ius

proceda, JUXta quam enam

fine complacenna dari forma lis benefi cencia po-

teft: unde

complacentia accedat

id habemr

mag1s propne.

autem beneficentiam negam,

Hh 4