Previous Page  385 / 518 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 385 / 518 Next Page
Page Background

Seélio XII.

~roblema

4.

Eleélio ndglorinm.

357

§.

II. -

Secundll

fententin, q1u

difficitis-oflendi–

ditur

,

rl:/

an verofimilis

reddi

poffit

nova

q_itndam

expticattone

Vnum

tt·

I

3

56.T

Enet illam

P.

Gran:ldus Traltatu

flumcum

Difp.4.Seél:.3. dicens Deum uno fim–

mu~ua

for;

pliciffimo aétu

glori:i.m

& merita decrevilTe;&ni-

mautiltum~

'J

• ,

I

ffi d

[

.

.

dept1>dtntia

h1

ommus vo

Ul

e

are

g

onam propter merita,

jlatuitalta

quia licer fimul intendantur, merita fontpriora

fenteiittlt,

~

prioritate

a

quo

,

fec:undum quarn prioriratem

P.Or11nad,

l

.

.

n.

.

. •

D' .

g

ona et1am en pnor merm .

1c1cur autem

prioricas.

d

qt10,

quando finis intenditur per derer–

rninata media, unde illis deficiemibus , finis non

obtinebirur: ad diffc::rentiam prioritatis

in q11u,

qu:E

comingit quando finis imendicur jndepen–

denrer

a

deterrninatis rnediis ,

Ut

Ín

cafu, de quo

l'rwriw

•S.

prrecedenri, quern tamen cirarus Auélor negar–

~

quo,

&

poílibilem. Eíl: ergo _prioriras

d

qua

in eleél:ione,

10

quo.

quia

ibi

efi mutua dependentia, quia& volunras

dandi gloriam eíl: ratio cur velic dare merita,

&

volumas, qua vulr merita conferre, eíl: ratio, ob

quam vult illi dare gloriarn.

Et

quamvis Deus

in

illo figno non cognofcac merita fc:ientia vifio–

nis,

fufficic condirionaca adjunll:o decreco

in–

clinanre intelleél urn

ut

imperet

&

difponat exe–

cutionem mediorum, qure pra::cognira erant

ut

determínate furura. Sunc ergo in illo all:u forma–

lirares1mutuo dependences,& fic priores & pofie–

riores,& objeél:a illo.rum füniliter in

dfe

objeéti–

vo,licet in tempere gloria rnerica fubfequacur.

-Sentmtit

13p.

Hxc fencencia, licet gravem & doél:um

pr1.fat1.

h b

rr

1l

diffi.iilw,

a

eat Auétorem,pauci111mis placuir,quia en re-

vera dífficilis: non quod exifümernus implicare

Deum unico aétu umul gloriam

&

merita decer–

nere, cum nulla ratio repugnanrix aiferri polTit.

Nmipug-

~amvis

non ddic ex Modernis , qui repngnare

nat mio

d

, d .

.

r.

11

nu~/;iri:.

conren

at eo

quo

rnrent10

ex

conceprn 1uo

nm&me-

fa

difiinéh

ab

deél:ione, quia diverfa habcnt

~tamten-

objeél:a,

&

diverfum rendendi modum ;

&

q~od

1

a'm;::li.

ad objeél:a attinet manifeíl:um eíl:

:

modus et–

~u1111g<111t.

iam rendendi videcur plane diverfus, quia in-

rentio tendit

in

fuum-objeéturn ut

in

finem, ele–

aio

in

fuum

ut

utile in ordine ad finis confe–

cutionem: ergo funt in Deo diverfre forrnalira–

ces. Licei: amem in nobis non femper deprehen–

datur -Oifünétio horuni aétuum , ted videarnur

quandoque finem

&

rnedium dererminatum

fimul velle; revera difiinétio efi; quia ÍUl'lda–

menrum, quod in Deo difünétionem forma–

lem arguit , in nobis videcur realem demon–

firare.

~orum

135 8. Sed hoc non convinc:it ,

&

' ex diél:is

s.

ft11tt11tta

riftllrtur.

prrecedenci contrarium ofiendicur;cum

Ge

ibídem

oítenCum voluncarern glorire in Deo foiífe rne–

ricis alligaram

:

ergo fimul poífunt intendi.

Si dicas foiífe quidcm alligaram . mericis in

communi , fed non in particulari. Id non

fa–

tisfacit. Nam ftcut alligara fuic meritis in com–

rnuni , pomit etiarn in paniculari.

~ia

in–

tentio uc inrentio non rerpicit media etiam

in communi , quia refpeél:us mediorum

f

pe–

tl:ar :id eleaionem, ram in communi , quam

in

particulari , quia efi boni utitis :

&

hoc

non obíl:ame

d.ui

poteíl: aétus, qui firnul refpiciat

finem

&

media Ínodo diélo

:

ergo eriam po-

rerit illa refpicere in pnrciculari; Quod amem

c,,;,ufo/.

adducirur de divinirate objeétorum

~n

quidern

'Viturfim-

r

d

(i

ffi ·

·

.n

·

d4me11111m.

verum,

1e non

u

ciens ,

quia

un1:1s ai,,LUS

enam

in

creatis potefi plura

m

unum aliguornodo con-

fiirunnc auingere,& in Deo cíl: illud nrngis com-

'

perturn. Modus autem t ndendi diverlus efi , fed'

qui difünltionem ada:quatam non inferat,ft'd ad

fummum formalitatum non re Jnvicem c·xcluden-

tium ex parte objeél:i.Ucerqueenim ille refpell:us

in unum aétum coincidir,dum finis

iut~ndirurut

connexus tali medio,

&

medium ut connexum

cum rali

fo~.

Non ergo ex hac parte id

implica~

quod

P.

Granadus affirmat, unde cohcedimus

gloriam

&

merita uno inclivifibili aél:u poITe

a

D eo iorendi.

135

9.

Id autem quod ele mutua prioritate

&

vtJJe

d1tfi·

poíl:erioritate di cicur,nobis,

&

mulris ex doétiíli-

c1li1

JtnteflA

mis videtur

difficil~.

Nam

in

cauGs hoc

efijm-

tia~"'.Gí,a­

pot1ibile, ut rnelior philofophia probar. Ur eoim

~='·pro

,_

aliquid caufer,deber prrecedere ur exifiens,& có–

fequemer quidquid

eflillius

caufa,cum

habereef~

fe nequear fine illo : er¡:,o

&

prrecedic etiatn id,

M_ututt'

quod dicitur

dfe

pofierius: ex quo ciare evinci-

fmoriJas

cur

eífe prius & poflerius feipío,in quo

eíl:

manife-

repug_m1t.

fia contradiél:io.

Ha::c

aurc

m rati

o

ad

altus Dei

tranílara probat intemum.

N.am

fiáre aél:u debec

fiare id, quod efi ratio

ut

f

it:arqu

i nihil quod.eft

poHerius,

&

haber

pro

ratione

ipfum

aétum, ef-

fe

ratio illius

pottfi:

fic

enim aél:us effet prior le

ipío.

bi inquit dici id tamum eífc per ratio-

nem:

1ia ratio nequit tale

quid

curn fundamen-

cipere: cum enirn in caufis creatis id

om–

nino

pugnet, nec poffit ratio duo illa cornpo–

nere,

Deo irem tal is coneeptus repugnat,quia

fi

milt::1n incompoffibilirarem involvit, quod

fri–

Jicet aliquid poílit

eífe

prius

&

pofierius fe ipfo.

1

360. Deinde.

Curn

Deus inrendit gloriam,

Vrgt1ur'

non prrecedum merita

a

D eo cognita in

fiatu,

'}_Uta m:Ji,,

quo poffint i-nor-ilem caufaliracem, ve!

rnocio-

neque

1

u

11

r

G

~

l

h b

. •

mora

em

nem qua 1 cauta em

a ere

:

ergo nequtr d1c1

caufaLta·

Deú

gloriam decernere propter merita. Antece-

ttm

h11bm.·

deos probo.Nam anr<:: talem aélum merita folum

pr~videri

poílunr

ut

poílibil'1a

&

conditionata,uc

fic autem rnovere nequeunt, ur probatum n.902.

&

feqq. Ergo non pra:cedunc fecundum ratio-

nem, quapoIIint movere. Videtur

~¡r,urfus

ma-

nifefius.

Nec valet quod dicitur,rnerita fcilicet condi-

R fponfio

tionaJia fufficere adjunéto decreto indinante

ad11erfan·

inrelleél:um

ut

irnperet

&.

dirponat executionern

tiumconfu._

d .

,

.

d

.

tatlf.

me

1orum, qure pra::cogntta erant

ur

erermrna-

te

fu

cura. Non

j

nquam valer:

~ia

ame eleétio–

nern uullurn dacur decretum,ratione cujus meri-

ta condicionara habeant ordinationern illarn ad

exiíl:endum. Aut tnim decrernm illud efi ipfa

eleél:io,

aut

aél:us ea poíl:erior

J

cum refpiciat ex–

ecutionem.Si

primum,perfiíl:it rntio nofüa,quod

fcilicet anee illam, non Gnt media nifi fub íl:atu

condirionaro. Si fecundum, item,fic enim mani–

fefüus eft ea non pra:cedere , cum talis ordina:

tio fublequacur.

_1361:

Si dicatu r pra:cedere

ut

ordinara ad

Prir.o.

ex1fient1am dec:r<::turn 11lud tecundum formalira-

t4

alui.

cem, qua verfatur circa media, non vero fecun-

dum

eam, qua:

habet

rationern intentionis.

-

- -

9

g

4

-

Con:

1